Lögbann : tjáningarfrelsi

https://www.althingi.is/thingstorf/thingmalalistar-eftir-thingum/ferill/?ltg=151&mnr=16

Þetta mál á að taka úr nefnd núna í vikunni - í fljótu bragði lýst mér vel á þetta, verið er að lögfesta að ef lögbann er sett á tjáningu (t.d. fréttir) þá á að hraða málsmeðferð um lögbannið.

En það er alltaf gott að fá önnur augu ef einhver hnýtur um eitthvað?

Um breytinguna af vef Alþingis:

“Lagt er til ákvæði þess efnis að ef gerðarþoli mótmælir framgangi lögbannsgerðar á þeirri forsendu að gerðin fari í bága við 73. gr. stjórnarskrárinnar og sýslumaður hafnar þeim mótmælum þá geti gerðarþoli borið þá ákvörðun undir héraðsdómara, þó svo að gerðarbeiðandi mótmæli því, svo fremi sem hann skuld­bindur sig til að láta af athöfn á meðan mál er rekið fyrir dómi. Þá er lagt til að mælt verði fyrir um að málsmeðferð í slíkum tilvikum skuli flýtt eins og kostur er. Auk þess er lagt til að dómari skuli fella mál strax niður ef gerð­ar­­beiðandi krefst þess þegar gerðarþoli virðir ekki þá skuldbindingu að láta af athöfn sinni.”

2 Likes

Ég hnýt svolítið um orðalagið “sérstaklega stendur á”. Ekki frábært að þetta sé eitthvað mat sýslumanns en þetta virðist vera engu að síður ágætt.

1 Like

Sú túlkun að slíkt geti í nokkru tilfelli staðist ákvæði stjórnarskrár þykir mér ótrúleg yfirhöfuð, ef ég á að segja alveg eins og er. Stjórnarskrárákvæðið tiltekur sérstaklega bann við beinni ritskoðun, sem er nákvæmlega það sem lögbann við birtingu efnis er. Ef birting á efni varðar við lög er það eitthvað sem á að kanna fyrir dómstólum eftir birtingu, ekki áður en hún er heimiluð. Það er því vægast sagt einkennilegt að lögfesta hvernig menn eigi að bera sig að þegar ritskoða á efni.

2 Likes

áhugaverður punktur - en hvernig lestu út úr frumvarpinu að það eigi að kanna fyrir birtingu hvort að efnið standist lög?

ég las þetta betur núna (frumvarpið) og skil betur það sem þú ert að segja núna :slight_smile:

Lögbann er staðreynd í dag hvort sem okkur líkar betur eða verr, og hvort við teljum það standast stjórnarskrá.

Ég myndi vilja sjá að lögbann hlyti ávallt skyndimeðferð fyrir dómstólum, frekar en að það sé matsatriði.

Ég er ekki ósammála því.

Það breytir því ekki að þessi lög eru í hróplegu ósamræmi við stjórnarskrá, og í stað ákvæða um flýtimeðferð ætti einfaldlega að taka það skýrt fram að lögbanni sé óheimilt að beita til að hindra birtingu efnis. Raunin er hinsvegar auðvitað sú að lagabókstafur hefur nánast enga merkingu hérlendis, og því í hæsta máta vafasamt að slíkt myndi nokkru breyta um dómaframkvæmd.

Reyndar eru lög óvenju sterk réttarheimild hérlendis—að stjórnskipunarlögum frátöldum.