Eru Blaðamenn a íslandi undanþeignir Lögum?

#1

Ég er nýr í flokknum þó ég sé alla ævi búin að vera með flest gildi pírata að leiðarljósi sá ég mig tilneyddan til að skrifa minn fyrsti og hugsanlega síðasti póst og er hann um en umræðu þá sem nú er komin í gang og er á villugötum og ég sé að allavega ungir píratar eru að villast af leið og blandast þeirri múgæsingu sem blaðamenn eru að kynda undir ég vil koma með nokkra punta sem ég vil að þið hugið um áður en þig svarið þeir eru fleiri en hér eru þeir helstu

  1. flestir þeir sem fara í skírslutöku hja lögreglu eru yfirheyrðir sem sakborningar jafnvel þó að þeir séu bara vitni þar sem þeir gætu við skírlutöku borið vitni um það að þeir hafi gerst saknæmir um glæp … Dæmi ég var farþegi í bifreið sem ekið var á út á þjóðvegi og jafnvel þó að lögreglan væri með myndbandsupptöku af árekstrinum og væru með vitni að því að við í mínum bíl værum í 100% rétti gaf ég skýrslu sem sakborningur…

Mér þykir þetta eðlilegt ég gæti hafa brotið af mér við skírslutökuna eða strax eftir slysið og nánast í öllum skírslutökum sem ég veit af er þetta svona

  1. Nú veit enginn nema lögreglan og blaðamenn þeir sem skýrslu gáfu hvaða upplýsingar lögreglan leitast eftir þó veit ég það að eigandi umrædd síma kærði þjófnaðinn og hugsanlega sjúkrahúsið líka Allt eins og það á að vera ekki rétt það er bannað að stela erum við ekki öll sammála um það

  2. og alvarlegasti punkturinn frá mínum sjónardyrum er væntanlega það sem skýrslutökurna fjalla að mestu um er ekki hvar gaf þeim síman það er þjófin heldur hvernig fengu þeir gögnin í hendurnar fengu þeir síman afhentan eða afrit af gögnum úr símanum og staðfestingu á hvaðan þau komu eða feingu blaðamenn siman i hendurnar með upplýsingum um eigandan og hvað gæti verið á honum ef svo er þá er það allstaðar í nútímasamfélagi móttaka á þýfi sama hvað gögn eru á honum og ef að blaðamenn brutust inn í síman þá er það líka glæpur sama hvaða gögn þeir náðu

  3. Bretar eru með mestu vernd fyrir blaðamenn sem ég veit um í hinum siðmenntaða heim og komast þeir upp með ótrúleg persónuverndar brot og er algeing að þeir þurfi að gefa viðlíka skýrslur oft yfir starfsævina hjá lögreglu enda er það eðlilegur farvegur þegar óskað er eftir því hvernig slíkar upplýsingar komust í þeirra hendur. En þeir draga mörkin þarna viðtaka á símum eða spjaldtölvum og vinnsla frétta beint úr stolnu tæki hvort sem brotist var inni í það eða ekki er í fyrsta lagi brotrekstrarsök hja öllum ensku blöðum og fangelsis dómur fyrir dómstólum

  4. síðasti punkturinn eru blaðamenn hafnir yfir lög á ísland má ekki einsinni spyrja þá spurninga ef svo ætla ég að gerast blaðamaður því að það er ýmislegt sem mig langar að gera sem er bannað

Þorsteinn Leifur Þorgeirsson

#2

  1. Ef það er sérstaklega tilgreint að þú hafir stöðu sakbornings, þá ert þú grunaður um glæp og verður ákærður ef þeir finna það sem þeir telja næga ástæðu til að láta slíka kæru halda. Það er það sem það þýðir að hafa stöðu sakbornings, þú ert borinn sökum.

  2. Það er vissulega bannað að stela, hvort sem þú ert blaðamaður eða ekki. En yfirleitt beitir lögreglan sér ekki svona harkalega þegar farsíma er stolið. Enda er verið að beita lögum sem sett voru til að sporna gegn netofbeldi, hefndarklámi og slíku, en þegar þau lög voru sett var það skýrt í greinargerð að þeim sé ekki ætlað að hindra blaðamenn í sínum störfum. Ef blaðamaðurinn hefði verið gripinn við að koma stolnum síma í verð væri það allt annað, þá væri það bara auðgunarbrot. Það sem er verið að reyna að refsa fyrir hérna er ekki ‘stuldur á síma’ heldur upplýsingarnar sem voru gerðar opinberar sem lögreglan telur að hafi verið fengnar úr símanum. Þær upplýsingar varða samt augljóslega almannahag, það er enginn ágreiningur um að það sem kemur fram í þeim gögnum sem voru birt séu í samræmi við raunveruleikann, og ég myndi amk. halda því fram að þetta séu upplýsingar sem almenningur hefur ríka hagsmuni af að vita af.

  3. Eins og ég segi í 2, þá er ekki verið að rannsaka auðgunarbrotið ‘stuldur á síma’. Það eru mjög sterk lög á Íslandi um verndun uppljóstrara. Blaðamenn þurfa ekki og í raun mega ekki gefa upp sína heimildarmenn. Hvort sem það var einhver hakkari sem náði gögnunum, blaðamaður sem stal honum sjálfur, einhver annar sem stal símanum og sendi þeim, eða komst inn á hann einhvern tíma og tók skjáskot, eða jafnvel Páll sjálfur sem sendi það og vill núna vernda sína ásýnd út á við gagnvart Samherja. (það er ólíklegt, en ekki fullkomlega útilokað). Uppljóstrarar blaðamanna hafa oft verið þátttakendur í lögbrotum áður en þeir stíga fram, eða hafa þurft að fremja lögbrot til að komast undan með sönnunargögn þegar þeir stíga fram. Lög um verndun uppljóstrara eru nauðsynleg til að fólk sem vill upplýsa um lögbrot sem það veit af hafi einhverja fullvissu um að vera sjálft öruggt ef það stígur fram, og það er mat flestra lýðræðisríkja að þeir hagsmunir að gera uppljóstrurum kleift að stíga fram án þess að vera þá sjálfkrafa að dæma sjálfa sig í fangelsi séu ríkari en þeir hagsmunir að sækja þá sjálfa til saka fyrir þessi brot sem eru þá yfirleitt smávægileg miðað við það sem þau ljóstra upp um. Ef blaðamenn hefðu ekki þessa lagavernd fyrir uppljóstrara, þá væri rannsóknarblaðamennska svo mikið erfiðari að hún væri næstum því ómöguleg.

  4. Ég hef lítið um þetta að segja, ég er ósammála að það eigi að draga línuna við það, það er bara þannig sem gögn eru varðveitt og flutt í dag. Það er ekkert ósiðlegra að koma með rafræn sönnunargögn sem kunna að vera stolin en að koma með möppur fullar af pappírum sem kunna að vera stolnar, það eru bara breyttir tímar. Panamaskjölin og aðrar slíkar uppljóstranir hafa verið mjög mikilvægar og sýna fram á að einkalíf þeirra sem fremja glæpi eða ganga með grófum hætti gegn hagsmunum samfélagsins eiga ekki að trompa þá hagsmuni samfélagsins að fá að vita það ef þess er kostur.

  5. Blaðamenn eru ekki almennt hafnir yfir lög, en þeir hafa sérstaka vernd þegar kemur að því hvernig þeir afla sinna gagna, vernda sína uppljóstrara og koma sínum upplýsingum á framfæri. Það er mjög ógagnlegt að stilla því þannig upp að ef við viljum hafa fjölmiðlafrelsi, þá hljóti blaðamenn að mega líka keyra of hratt, stela peningum og taka nammi af börnum.

Þetta snýst um fjölmiðlafrelsi, að almenningur geti verið upplýstur um það þegar eitthvað er í gangi sem varðar ríka almannahagsmuni, og þetta snýst um að leyfa ekki þeim sem fara með völd og peninga að beita lögreglunni til þess að grafa undan rannsóknarblaðamennsku sem er þeim óþægileg. Þannig hrekja þeir blaðamenn úr starfi, gera það ólíklegra að ungt fólk vilji leggja fyrir sig blaðamennsku og almennt gera það erfiðara fyrir almenning að vita sannleikann um flókin og erfið mál.

#4

Gangn svar
Athyglis vert svar hjá þér En þú svarar samt aldreyi heldur vefur þig í löngu og pólitísku blaðri með svörum sem tengjast málinu ekki neitt né svara ekki grunn spurningunni Má lögreglan ekki spyrja blaðamenn spurninga taktu eftir allstaðar annarstaðar i siðmenntuðum heimi þurfa þeir bara að mæta og eina svarið sem þarf að gefa er þetta kom frá heimildarmanni og hvernig hann kom þessu til þeirra skyrslutaka búinn málið búið Sem eins og ég benti á þeir þurfa ekki að svara yfir höfuð en Þeir verða að mæta og svara

og í öllum skyrslutökum hja lögreglu berðu stöðu sakbornings og bent á að þú mátt hvenær sem er óska eftir lögfræðing sama hvort þú er vitni eða mögulegur sakbornigur er þetta til að þu tekur skyrslugjöfina alvarlega þar sem það er lögbrot að ljúga i skírslutoku Þú ert ekki sjálfkrafa Sakamaður Þó þú gefir skýrslu sem slíkur en geturð orðið það ljúgirðu
en en þú skautar alveg fram hjá öðrum félagslegum ábyrðum blaðamanna sem ég impraði á og dregur alveg óskylt mál og umræðu inn í einfalda spurningu afhverju allt þetta fjaðrafok út af einfaldri fram fylgni laga og imprar á að yfirleit er stolin sími ekki svona mikið mál hjá lögreglu nú viðurkena menn nú ekki almennt á hverjum degi fyrir alþjóð með blaðaskrifum að þeir hafi stolin tölvutæki eða sima undir höndum og hafi jafnvel brotist inn í þau sjálfir þú samþikkir kannski að eg steli snögvast af þér síman og brjóti hann til að athugi hvort þar leynist eitthvað sem gæti verið fréttnæmt mig langar að verða ransóknarblaðamaður sjáðu

nú er ég búin að búa í einu af höfuðvígi ransóknarblaðamenskunnar svíþjóð þar sem einn vinur minn starfar sem rannsóknar blaðamaður för of djúpt i undirheima svíþjóðar og hann skilur þetta ekki og það sem hann spurði mig hvað eru þeir að fela með ofsaviðbrögðum við einfaldri skirslutöku sem hann hefur þurft að fara oft í um starfs ævina bara til að svar leinilegur heimildarmaður eða þetta kom i umslagi inn um bréfalúguna

það að lögregla meigi ekki spyrja blaða menn spurninga vitandi það að svarið sem þeir ætla að gefa er leinilegur heimildar maður.,- er ekki gott samfélag því þá er komin stétt sem kemst upp með að brjóta lög og mála þann sannleika sem þeir ákveða i það og það skiptið er það samfélagið sem þú vilt hafa

Samt mest sorglegast í þessu öllu er að við eigum fólk á þingi og í ráðherrastól sem þekkir ekki grun lög landsins um skyrslutöku taktu eftir að i einu af fáum skyftu í lífinu er ég sammála Bjarna Benediktsyni enda er hann búin að gefa lögreglu skýrslu allavega 3 skyfti mér vitanlega hann veit hvernig þetta virkar og er öruglega Stoltur Sakborningur með mér

Ég geimdi smá silfur kúlu handa þér einn af þeim sem yfirheirðir voru viðurkendi í psli að hafa haft síman undir höndum að handleika stolin hlut þér til framdráttar er lögbrot .
eins og þú bentir á hefði hanni skautað ef hann hefði fengið gögnin send eins og þu bendir á en það er sú leið sem er farin i stora heiminum en svo er ekki í þessu máli heldur lýtur út fyrir þjófnað og svo viðtaka á stolnum síma sem hugsanlega hafði gögn að geyma og svo innbrot í síman án allrar rannsóknar heimildir vegna þess að hann gæti hafa haft frétt að geyma það að sá grunur var réttur réttlætir ekki brotið sjá alla þá rannsóknablaðamenn á englandi sem aldrei eiga eftir að starfa sem slíkir aftur eftir að upp um þá komst

Ég tek eftir að þú ert ekki en búin að svara spurningunni má ég hefja rannsóknarblaðamennsku ferilinn minn á því vitandi að ísland er eina ríkið sem myndi hugsanlega leyfa notkun á þessum gögnum á að stela og brjótast inn í tölvu tækin þín er viss um að hægt væri að finna eitthvað vandræðalegt við eigum öll okkar beinagrindur :slight_smile: Blaðamenn eru reknir og sæta jafnvel fangelsisdómum brjótist þeir inn í tækin þín í öllum nágrannalöndum okkar en skauta oftast ef þeir fá rafræn gögn í hendurnar frá heimildar mönnum en þar þurfa þeir samt að svar ef löggan spyr Af Hverju eiga íslenskir blaðamenn ekki að svara

Til að gera þett einfalt fyrir þig svaraðu bara þessum 3 spurningum

  1. má lögreglan ekki spyrja blaðamen spurning vitandi að þeir þurfa ekki að svara spurniingum um heimildarmenn
    2 meiga ransóknarblaðamen brjóta lög án þess að það hafi afleiðingar
    3 má ég hefja ransóknarblaðamensku feril minn á að brjótast inn í tölvutækin þín í von um að í þeim leinist eittkvað fréttnæmt

Þinn yfirheirður sakamaður Þorsteinn Leifur Þorgeirsson

#5

Málið er að lögreglan á ekki rétt á að ganga á blaðamenn eftir þeirra heimildum. Ef það eru einhver sjálfstæð gögn um að blaðamaður hafi stolið síma. (eins og að einhver hafi séð hann taka símann, eða hann hafi verið gripinn við að selja hann) þá er alveg hægt að ákæra hann fyrir þjófnað.

En blaðamenn njóta verndar þegar kemur að því að þurfa ekki að gefa upp heimildir.

Lögreglan á að virða það, ekki pressa á þá, setja á þá stöðu sakbornings og reyna að vonast til að þeir bregðist sínum heimildarmönnum og gefi þá upp, þó svo lögregluna gæti langað að vita hverjir þeir eru.

Ef lögreglunni á norðausturlandi er mjög umhugað um þennan símastuld, þá er það þeirra mál, og ég vona þá að þau beiti sér af sömu hörku þegar öðrum símum og hlutum með svipað verðgildi er stolið. En þau hafa ekki aðgang að því að fá upplýsingar um heimildir blaðamanna til að leysa slíka glæpi, jafnvel þó þeir hafi grun um að það gæti tengst.

Ef þú ert rannsóknarblaðamaður, og hefur einhvern skýran grun um það að það séu slík gögn inni á mínum tækjum (ég tel ekki svo vera), þá getur þú tekið áhættuna. Flestir blaðamenn myndu ekki brjótast sjálfir inn, enda væru þeir þá sennilega komnir út fyrir sitt hlutverk og gætu verið í vandræðum, sérstaklega ef það er svo ekkert þar, en ef einhver sem þekkti mig myndi koma til þín og segjast hafa komist í gögnin mín og þar væri eitthvað meiriháttar hneyksli, þá mættir þú klárlega taka við þeim og birta þau.

En blaðamenn eiga ekki að þurfa að vísa á sína heimildamenn til þess að sanna að þeir hafi ekki sjálfir brotist inn.

#6

Erum við samt ekki sammála um að það er lögreglu að komast að því hvort að glæpur var framin og það er eðlilegt að spyrja hvort að sú meðferð sem blaðamaðurin beitti stóðst lög það er þeirra vinna Sérstaklega þar sem viðkomandi blaðamaður gaf i skin í frétt að hann hafi mögulega brotið þau sjálfur en þú talar um að lögreglan hafi spurt hverjir heimildarmennirnir séu þeirra réttur er að spyrja hann þarf ekki að svara það er hans réttur þannig virka lögin laganemi a 1 ári á að geta sagt þér þetta

#7

Eins og ég sé þetta mál, þá var þetta eiginlega bara farsi frá upphafi. Svona hálfgerður.

Það eina sem lögreglan á því landsvæði sem Samherji hefur aðalstöðvar gerði var að boða Kveiks blaðamenn í yfirheyrslu sem sakborninga. Ekkert meira kom frá lögreglunni en fjölmiðlar sjálfir, alveg skiljanlega samt, stukku beint á þá skoðun að þetta hlyti að vera út af Samherja málinu.

Ef slíkt hefði verið var alveg mjög réttlætanlegt að þetta mál yrði blásið svona út eins og var gert. Því augljóslega var verið að fjalla um málefni sem ríkulega varðaði almannahagsmuni og þótt að gögn úr símanum sem voru notuð voru stolin, skiptir það ekki máli vegna laga um uppljóstrun og vernd heimildarmanna blaðamanna. Eins og málið leit út fyrst, eins og fjölmiðlar létu það lýta út þ.e.a.s., var þetta gríðarleg aðför að lýðræðinu að hálfu framkvæmdarvaldsins.

Ég sjálfur er ekki oft sammála Bjarna Benediktssyni, en þegar hann talaði um (ekkert endilega orðrétt, ekki hengja mig fyrir þetta, skilaboðin sem ég las voru allavega svona) hvort það væri ekki heldur mikil fljótfærni að áætla eitt eða neitt þegar ekki ein einasta spurning hafði verið spurð í þessum yfirheyrslum. Auðvitað var það þannig allan tíman.

En fjölmiðlar fóru strax í fulla vörn, stór hluti samfélagsins og þar á meðal þingmenn Pírata.

Hvað kemur síðan í ljós? Lögreglan veit hver stal símanum, þessi verndaði heimildarmaður fjölmiðlamanna er fundin (í gegnum einhverja leið sem mér er algjörlega ókunn, ég gef mér það samt að blaðamennirnir sjálfir höfðu ekkert með það að gera, kannski var lögreglan bara góð í sínum störfum svona til tilbreytingar og fann það út). Svo að blaðamennirnir þurfa ekkert að svara fyrir heimildarmanninn, uppljóstrarann.

En málið snýst um einhver kynferðisleg myndbönd af manninum sem átti símann og að blaðamennirnir hefðu verið að deila þeim.

Það sem ég held er að málið sé, er það að eigandinn sjálfur hafi kært málið til lögreglu, vitandi af þessum myndböndum auðvitað, því dreifing á slíku efni er frekar neyðarlegt. Og verandi talsmaður Samherjamanna þá auðvitað leitaði hann leiða til að hefna sín á þessu fólki sem notaði gögnin í símanum sínum. Og þetta mál var auðveldast, dreifing á kynferðislegu efni í óleyfi.

En hvað gerðist í raun og veru? (Að ég held a.m.k.) uppljóstrarinn, sem lögreglan segist vita hver er, kom símanum til blaðamanns sem sá um umfjöllunina, eða tengdur henni. Sá einstaklingur afritaði öll gögnin og sendi á hina einstaklingana sem sáu um vinnslu efnisins varðandi Samherja málið. Alls efnis símans og þar með talið þessarra myndbanda. Svo tæknilega séð voru þau að dreifa þessu efni sín á milli í óleyfi þótt þau hafa bara hundsað þau varðandi umfjöllunina, enda ekkert erindi átt við hana. Agljóslega var fullt af drasli í símanum hjá manninum sem ekkert erindi átti við málefni frétta umfjallarinnar.

Dreifingin átti sér samt stað á myndböndunum en engin birting á þeim, svo ég best veit, átti sér stað. En málið er að hver einsti einstaklingur í þessu þjóðfélagi, sama hversu vel eða illa innrættur hann er, hefur sama rétt til að sækja sinn lagalega rétt og næsti maður.

Í raun er það alveg skiljanlegt að hann hafi reynt að finna einhverja ástæðu til að koma sér niður á blaðamönnunum sem notuðu símann sinn, manninum sem er greinilega mjög umhugað um að vernda orðspor Samherja, eiginlega sama hvað. Svo hann kærði, en ég ætla að leyfa mér að fullyrða að hann bæði bjóst ekki við og skammast sín núna gríðarlega fyrir það að uppruni kærunnar hafi komið fram.

Þessa kæru, mundi ég halda, væri mjög auðvelt að komast hjá hvað viðurlögum varðar, sem gætu annars átt við. Bara með hreinskilnu svari sagt í öllum sannleika.

Lögreglunni einfaldlega ber að rannsaka öll mál sem kærð eru til hennar, hversu fáránleg sem þau geta verið. Ég sjálfur t.d. var eitt sinn boðaður í yfirheyrslu þegar blóðfaðir minn kærði bróður minn (son sinn) fyrir meint eignaspjöll af ónýtri bifreið sem hafði staðið óhreifð inni bílskúr árum saman. Ég vissi ekki neitt um það, bíllinn hafði hvort eð er verið ónýtur árum saman og málið látið niður falla, en eftirá þykir mér vænt um það. Að lögreglan hafi rannsakaði það af því að hún fékk kæru um það, sama hversu fáránlegt eða ólíklegt það væri til einhvers konar sakfellingar.

Hér held ég að sé slíkt dæmi aftur. Og að fólk ætti aðeins að anda með nefinu áður en það fer að öskra einhverjar fullyrðingar án þess að það veit nokkurn skapaðan hlut um, allt upp í það að réttarríkið stefndi í einhvern fasisma vegna þöggunar fréttaumfjöllunar. Það var bara alls ekkert málið.

Slöppum aðeins af kæra fólk, vitum raunverulega málavexti áður en við öskrum fullyrðingar um það.

Getgátuöskur er ekkert annað en skaðlegt…

#8

Vel sagt Andri er sammála þér í öllum höfuðatriðum langar að halda rausi mínu aðeins afram þar sem nú er komið meira í ljós
En samkvæmt lagan orðan það ég best veit bæði hér og annars staðar í nágrannalöndum okkar þar með talið svíþjóð og englandi má fréttamaðurinn ekki sjálfur brjótast inn í síman eða önnur raftæki þetta staðfesti sænskur ransóknarblaðamaður með 18 ára reynslu þegar ég spurði hann en hann má nota upplýsingar sem hann fær frá öðrum hafi þeir brotist in í síman og deilt upplýsingum ur honum með sannalegum hætti hafi þeir clonað allan síman þar með myndefnið og deilt sín á milli þá er það klárt lögbrot myndefni þetta á ekkert skylt við frétta skrifin þó að þeir hafi kannski ekki deilt því út á við það vita viðkomandi blaðamenn væntanlega að um leið og þeir sendu eitt myndskeið eða mynd óskilt málinu brutu þeir lög á persónunni sem fjallað var um og öllum þeim sem koma þar fyrir og virðist þeim öllum vera skítsama um það að brjóta á persónum þeim er þar koma fyrir enda virðist viðkomandi persóna álíka hátt metin hjá þeim og og eitthvað ósmekklegt sem þú finnur fast í botninum á skónum þínum eftir göngu í hundagerði og þar sem það virðist vera nokkuð ljóst eftir lesturinn á gögnunum sem voru lögð fram var myndefnið sent úr símanum og dreift áfram eftir að síminn komst í þeirra hendur þá deildu annað hvort þeir sjálfir aðili þeim tengdur eða sá aðil sem þeir fengu til að opna síman hæpið að það sé sá aðili sem afhenti þeim síman þar sem myndefni virðist vera af þeim aðila eða einhverjum þeim tengdum líka en viðkomandi blaðamenn eru saklausari en nífallin snjór samkvæmt þeirra eigin umfjöllun sama þó dreifingin á viðkomandi myndefni væri framkvæmd eftir að síminn komst í þeirra vörslu (sé fyrir mér fjaðrafokið ef óskað væri eftir tölvum þeirra til að skoða hversu oft myndefni þetta var opna i tölvum þeirra)) þá náðu þeir aðal fréttinni og eru þar með saklausir af allri annarri ábyrgð á öðrum upplýsingum í símanum mér flýgur siðblinda í hug eða að þeir telji að þar sem þeir berjast fyrir heri ljós og engla þá helgar tilgangurinn meðalið það verður löng bið á afsökunar beiðni á dreifingu þessa myndefnis frá þessum aðilum eða pisla skrifum frá þeirra yfirmönnum þar sem þeir viðurkenna að hafa hlaupið á sig áður en þeir vissu hvað var verið var að rannsaka
ef að frétta menn þessir hefðu sýnt snefil af atvinnu mensku hefði 1 aðilii opnað efnið og deilt eingöngu því sem fréttinni viðkom og engu öðru hafi þeir clonað síman og sent sín á milli er það klár dreifing og lögbrot sama hversu of þeir skrif ég er saklaus var bara að vinna vinnuna mína Finnst ég hafa heyrt þessa setningu nokkuð oft fra 1945

Forvitnileg hvort forsætisráðherra biður Lögregluna afsökunnar og aðrir þingkosnir aðilar sem tjáðu sig með látum áður þeir vissu nokkurn skapaðan hlut

einn loka puntur ef að það virðist vera mikið um getgátur og lausa enda í greinargerð þeirri sem lögð var fram af lögreglunni þá er það eðlilegt og það vita blaðamennirnir full vel ekki fyrsta svona skjalið sem þeir sjá en svona er rannsóknarvinna slatti af vituðum staðreyndum sem dæmi tímasetningin a deilingu myndefnisins er eftir að þeir fengu síman svo eru líklegar getgátur og kenningar allt sem þarfnast svara hvort sem þau eru jákvæðar eða neikvæðar fyrir rannsóknarvinnu er neikvæt svar jafn verðmæt og jákvætt við spurningu þangað til að það kemur tímalína og sannanleg atburðarás Lýklegast verðum við að bíða eftir dóm svo að það komi í ljós hvað átti sér stað efast um að íslenskir blaðamenn fjalli um það þeirra umfjöllun hefur svo sannarlega ekki verið hlutlaus í þessu máli

Þorsteinn Leifur þorgeirsson