Rökstuðningur fyrir formannsembætti

Nýlega hefur verið umræða ásamt könnun á Facebook um formannsembætti hjá Pírötum. Hugmyndin hefur aðeins verið til umræðu hjá skipulagsstarfshópi sem nú er að störfum, en starf þess hóps er aðgengilegt öllum hér: https://office.piratar.is/index.php/s/E5p664XCf7Jod8X

Ég skrifaði sjálfur drög að tillögu sem við höfum aðeins rætt en eigum vonandi eftir að ræða meira. Hérna eru því drögin til umræðu. Mér finnst mikilvægt að rökin fái að njóta sín, því það er oftast sá misskilningur að hugmyndin sé að draga úr valddreifingu þegar markmiðið er þvert á móti einmitt að auka hana. Ég læt rökin hér á eftir duga:


Tillaga um formannsembætti

Um tillöguna

Höfundar Dagsetningar
Helgi Hrafn Gunnarsson (helgi@piratar.is) 2019-06-25

Tillögutexti

Hlutverk formanns Pírata eru:

  • að tryggja tengsl milli eininga félagsins,
  • að veita miðlægan tengipunkt fyrir fjölmiðla,
  • hafa frumkvæði að viðbrögðum við stóratburðum sem varða flokkinn og
  • semja fyrir hönd félagsins um pólitísk hrossakaup. (Vantar meira dipló orðalag… eða jafnvel ekki?)

Formaður skal geta svarað fyrir stefnu flokksins út á við.

Varaformaður sinnir sömu hlutverkum til vara.

Eitthvað um hvernig kosningu formanns og varaformanns skuli háttað.

Greinargerð

Lagt er til að sett verði á fót formannsembætti Pírata, að hlutverk þess verði skýrt skilgreint og það veitt með lýðræðislegum hætti og í umboði félagsmanna sjálfra.

Forsaga

Af ótta við valdasamþjöppun og misbeitingu valds ákváðu Píratar í upphafi að starfa án formanns.

Óumdeilt er að markmið þeirrar ákvörðunar hafi verið hvort tveggja jákvætt og mikilvægt, enda hafa valddreifing og ábyrgð á meðferð valds verið meðal helstu kjarnagilda Pírata frá upphafi.

Reynslan hefur hinsvegar leitt í ljós að það fyrirkomulag að starfa án formanns hvorki útrýmir né dreifir valdi og fyrirbyggir því ekki misbeitingu þess, heldur að reyndar geti áhrifin verið þveröfug. Þótt félagið hafi aldrei formlega haft formann hafa einstaklingar nefnilega bæði sinnt formlegum hlutverkum formanns á Alþingi, sem og óformlegum í almennri umræðu og í fjölmiðlum. Í báðum tilvikum er um veruleg völd að ræða sem hafa haft áhrif á gang Pírata og framgang stefnumála þeirra, án þess að lýðræðislegt umboð hafi verið veitt frá félagsmönnum. Ennfremur hefur ábyrgðin sem slíku umboði ætti að fylgja hvergi verið skilgreind yfirhöfuð og hvað þá þannig að henni hafi verið hægt að framfylgja.

Tillaga þessi felur í sér að horfst verði í augu við þennan verulega og brugðist við með því að formannsembættið verði veitt lýðræðislega og hlutverk þess skilgreint og afmarkað út frá gildum Pírata um lýðræðisleg vinnubrögð, valddreifingu og ábyrgð.

Um formannsembættið á Alþingi

Á Alþingi kjósa þingflokkar sér svokallaða þingflokksformenn, sem koma fram fyrir hönd hvers þingflokks gagnvart þinginu sjálfu og öðrum þingflokkum. Þingflokksformenn eru því ekki endilega sýnilegir eða vel þekktir utan þingsins, þar sem hlutverk þeirra afmarkast jafnan við innri mál þingsins.

Verksvið þingflokksformanna varðar hluti eins og lengd þingfunda, breytingar á starfsáætlun, aðstöðu þingmanna og bera þeir ábyrgð á ráðningum aðstoðarfólks, svo fátt eitt sé nefnt.

Pólitísk forgangsröðun og framgangur stefnumála eru hinsvegar venjulega á könnu formanna flokkanna. Þessir formenn hafa jafnan fengið kosningu innan sinna flokka. Þetta eru þær samningaviðræður sem oftast nær einkenna þinglok, þegar tíminn er orðinn naumur og skipta þarf á milli flokkanna takmörkuðum gæðum.

Þar sem Píratar hafa ekki haft formann, kjörinn af meðlimum félagsins, til að sinna þessu hlutverki hafa þeir jafnan látið þingflokksformann sinna þessu sama hlutverki. Þingflokkur Pírata er því sá eini á þingi þar sem sami einstaklingurinn sinnir hvort tveggja hlutverki þingflokksformanns sem og formanns flokksins. Píratar eru ennfremur eini flokkurinn á Alþingi þar sem sá einstaklingur er ekki valinn af meðlimum flokksins heldur þingflokki hans.

Þvert á tilgang fyrirkomulagsins er afleiðingin valdasamþjöppun, en ekki sú valddreifing sem að var stefnt.

Alþingi veitir formönnum flokka í stjórnarandstöðu einn aðstoðarmann sem fær borgað frá þinginu. Til þess að Píratar gætu haft slíkan aðstoðarmann var sett ákvæði í lög Pírata, sem heimila þingflokknum að tilgreina formann í þeim eina tilgangi að verða ekki af þeim aðstoðarmanni. Í lögunum kemur fram að formaðurinn skuli ákveðinn með hlutkesti en ganga í keðju eftir það og ekki hafa nein aukin pólitísk völd. Því er líklega ekki í samræmi við lög félagsins að þingflokkurinn útnefni annan en þingflokksformann til starfa formanns í þeim skilningi sem hér á undan er lýst, bæði vegna þess að þingflokkurinn velur ekki formann samkvæmt lögunum, en einnig vegna þess að hinn útnefndi formaður mætti ekki hafa þau auknu pólitísku völd sem fylgja því óhjákvæmilega að sinna pólitískum samningaviðræðum á Alþingi. Síðast en ekki síst væri það fyrirkomulag engu lýðræðislegra, þar sem meðlimir Pírata hefðu þar enga aðkomu frekar en áður.

Um óformleg völd

Stjórnmálamenn eru misjafnlega vinsælir og eðlilega, jafnvel á misjöfnum tímapunktum. Þrátt fyrir að bera enga formlega skilgreinda titla geta stjórnmálamenn innan hverrar hreyfingar aflað sér hollustu, ýmist með verkum, orðum eða jafnvel persónutöfrum. Ekkert athugunarvert er við það, enda óhjákvæmilegt. Færa mætti rök fyrir því að það ætti beinlínis að vera í starfslýsingu þeirra.

Sökum formannsleysis hefur það hinsvegar gerst hjá Pírötum að einstaklingar sem þykja vinsælir eða njóta ákveðinnar hollustu öðlist í rauninni það óformlega vald sem óttast var svo mjög að formaður myndi hafa. Engin leið er í dag hinsvegar til þess að mæla það umboð sem þessir einstaklingar njóta í raun og veru, og verður hver og einn að draga ályktun um umboð þeirra út frá því hvaða stuðningsmenn eru mest áberandi hverju sinni. Ennfremur er engin leið að storka þessu óformlega valdi ef annar telur misfarið með það. Engin leið er að draga það til ábyrgðar. Það er með öllu ógagnsætt og óskilgreint. Aldrei er kosið um hver skuli vera handhafi þess.

Með þessu óformlega vinsældafyrirkomulagi eru ennfremur allir fulltrúar sem afla sér vinsælda í einhvers konar „ósýnilegu framboði“ til óopinbers formanns. Þetta er til trafala þegar einn vinsæll fulltrúi vill einfaldlega styðja við bakið á öðrum vinsælum fulltrúa, flokknum og stefnu hans til heilla. Ekki er nóg með að einhver fái völdin án þess að hafa fengið til þeirra umboð, heldur hafa allir kjörnir fulltrúar það á hættu að öðlast valdið sem þeir myndu miklu frekar vilja hafa í höndum einhvers annars.

Tengsl og tengipunktar

Eitthvað um að einingar flokksins þurfi að geta leitað eitthvað til að finna hvora aðra.

Eitthvað um að fjölmiðlar þurfa að vita hvern eigi að tala við. Einhver þarf a.m.k. að vita hvern eigi að tala við. Við missum eflaust af þó nokkurri umfjöllun vegna þess að fjölmiðlar skilja ekkert í því hvern þeir eiga að tala við.

Um stóratburði innan flokksins og viðbrögð við þeim

Í gegnum tíðina hafa komið upp ýmis mál innan Pírata sem hafa kallað á skjót og skýr viðbrögð. Þá hefur oft þurft bæði að bregðast við í fjölmiðlum með skömmum eða engum fyrirvara, sem og með aðgerðum á vegum flokksins. Þegar vel hefur farið hafa áberandi einstaklingar í flokknum, yfirleitt kjörnir fulltrúar, gripið boltann á lofti og brugðist við með þeim hætti sem þeim hefur best verið unnt.

Þeir sömu einstaklingar hafa hinsvegar á sama tíma kvartað undan því að viðbrögðum þeirra sé hægt að taka þannig að þeir stígi umfram valdsvið sitt. Bent er á að sú athugasemd er óhjákvæmilega rétt þegar engum hefur verið falið það valdsvið. Eftir stendur að grípa þarf boltana þegar stóratburðir eiga sér stað, en ennfremur þarf að vera skýrt að umboðið til að grípa þá bolta sé til staðar og að skýrt sé hverjar boðleiðirnar séu, hvort heldur sem er fyrir einingar flokksins eða fjölmiðla.

Einnig er enginn miðlægur aðili fyrir einingar félagsins til þess að hafa samband við þegar ágreiningsmál koma upp, sem þýðir að líkurnar aukast verulega á því að ágreiningsmál stækki og verði jafnvel óviðráðanleg. Upp hafa komið mál sem óformlegir leiðtogar hreyfingarinnar, nefnilega kjörnir fulltrúar, hafa ekki haft hugmynd um fyrr en ratað hafa á forsíður fjölmiðla. Jafnvel þá hafa þeir haldið að sér höndum vegna fyrrgreinds umboðsleysis, með þeim afleiðingum að málin hafa orðið jafnvel enn stærri en þau hefðu ellegar þurft að verða.

Hafi hinsvegar einingar og meðlimir félagsins skýran tengipunkt er hægt að grípa ágreiningsmál snemma í ferlinu og auka líkurnar á því að farsælar lausnir finnist eða í það minnsta búa til almenna meðvitund um málin meðal þeirra aðila sem best geta brugðist við.

Af þessari ástæðu er lagt til að hlutverk formanns verði einnig að tryggja tengsl milli eininga félagsins og hafa frumkvæði að viðbrögðum við stóratburðum innan flokksins. Ekki er víst að formaðurinn sé sjálfur best til þess fallinn að bregðast við sjálfur, heldur er hlutverk hans fyrst og fremst að tryggja að viðeigandi einingar flokksins, hverjar sem þær eru, hafi upplýsingarnar og hvatninguna til þess. Hvort formaðurinn sjálfur taki þátt í viðbrögðunum sjálfum fer eftir atvikum.

Niðurlag

Í stuttu máli er formannsvaldið til staðar og hefur alltaf verið. Það hefur hinsvegar aldrei verið afmarkað og niðurnjörvað né því úthlutað með lýðræðislegum hætti. Því er þessi tillaga til formannsembættis ekki sett til þess að draga úr þeirri valddreifingu og ábyrgð sem upprunalega var stefnt að, heldur þvert á móti til að stuðla að hvoru tveggja.

5 Likes

Ég tek undir þessa greiningu Helga Hrafns hér að ofan. Þetta er vandamál. Bæði á þann hátt að það er óljóst hver fer með hlutverkið og ábyrgðina hverju sinni og líka varðandi þá tilætlunarmsemi sem aðrir gera gagnvart þeim sem valinn er til þess hlutverks í hvert skipti.

Það þýðir ekki að formaður leysi allan vandann, líklega alls ekki. En það fer algerlega eftir skilgreindri ábyrgð formanns. Það er hægt að hafa formann á klassíska mátann eða það er hægt að hafa formann í valddreifðu fyrirkomulagi.

Í anarkismanum þá eru ákveðin hlutverk sem þarf að sinna í hverju verkefni fyrir sig. Eitt af þeim verkefnum er að sinna samskiptum og samhæfingu. Það hlutverk hefur oft verið kallað formannshlutverk eða eitthvað álíka. Það þýðir ekki að það sé merkilegra hlutverk en önnur innan þess verkefnis sem saman er unnið að, það þýðir bara einfaldlega að það þarf að sinna þessum málum. Klassískt séð getur vandamálið verið bundið við orðið “formaður” vegna þess að það er gildishlaðið á annan hátt en gengur og gerist í anarkisma. Hvaða orð er valið á hins vegar ekki að skipta máli ef hlutverkið er vel skilgreint og aðhaldið virkt.

Smá pæling, kannski gæti virkað ágætlega að prófa liquid democracy í einhverju af þessum hlutverkum. Það væri eðlilegt að umboð formanns væri með ákveðin tímamörk en mögulegt væri td. að hafa varaformann í liquid democracy í tilraunaskyni :slight_smile:

2 Likes

Án þess að taka afstöðu til þessa máls strax, þarf að bræða það með mér, langar mig að nefna eitt: Legg til að ef þetta verði úr þá köllum við okkar formann formanneskju. Þegar er hefð fyrir því í okkar röðum (Okta var formanneskja í PPEU) jafnt sem utan okkar raða (Listfræðafélagið er til dæmis með formanneskju, stjórnarmanneskju etc).

1 Like

Ég er hjartanlega sammála @helgihg.

Tek sérstaklega undir þessi orð: “Sökum formannsleysis hefur það hinsvegar gerst hjá Pírötum að einstaklingar sem þykja vinsælir eða njóta ákveðinnar hollustu öðlist í rauninni það óformlega vald sem óttast var svo mjög að formaður myndi hafa. Engin leið er í dag hinsvegar til þess að mæla það umboð sem þessir einstaklingar njóta í raun og veru, og verður hver og einn að draga ályktun um umboð þeirra út frá því hvaða stuðningsmenn eru mest áberandi hverju sinni. Ennfremur er engin leið að storka þessu óformlega valdi ef annar telur misfarið með það. Engin leið er að draga það til ábyrgðar. Það er með öllu ógagnsætt og óskilgreint. Aldrei er kosið um hver skuli vera handhafi þess.”

3 Likes

Ég lýsi andstöðu við þessa hugmynd um formann. Það er ekki vegna “ótta við valdasamþjöppun og misbeitingu valds” sem ég er á móti hugmynd um formann heldur vegna þess að með formanni er verið að byggja upp strúktúr sem passar ekki við samtímann eða þær hugsjónir sem píratar brenna fyrir. Þessi röksstuðningur hér fylgir með að ofan gerir ekkert til að sannfæra mig um að það sé betra að hafa formann. Í rökstuðningi segir “Reynslan hefur hinsvegar leitt í ljós að það fyrirkomulag að starfa án formanns hvorki útrýmir né dreifir valdi og fyrirbyggir því ekki misbeitingu þess, heldur að reyndar geti áhrifin verið þveröfug.” Ég sem óbreyttur pírati og hluti af grasrótinni upplifi þetta ekki þannig ég upplifi einmitt að formannsleysið hafi leyft miklu fleiri og mismunandi pírötum að blómsta og láta til sín taka og líka að gera það sem mér finnst afar mikilvægt þ.e. að vera stundum ósammála og hafa mismunandi áherslur og stundum skyggja hver á annan. Mér finnst að með því móti verði lýðræðið best tryggt amk áður en er komið beint lýðræði. Það er mjög mikilvægt að það sé sem flest mismunandi sjónarmið sem heyrast í opinberu rými frá pírötum. Það að hafa formann er ein leið til að berja niður ákveðnar skoðanir og fela einum manni vald til að tala fyrir munn margra og taka ákvarðanir sem varða marga.

Ég hef starfað með öðrum stjórnmálaflokkum á Íslandi og veit vel hvernig háttað er formannskjörum hjá þeim og hvaða ágalla það hefur. Ég hef bæði starfað í flokki (Kvennalistanum) sem hafði aldrei formann og flokkum sem höfðu formann (Framsókn o.fl.) þannig að ég veit vel samanburðinn og veit hvaða áhrif þetta hefur á flokkstarfið. Ég hef líka fylgst með hvernig fjölmiðlar hampa formönnum og búa til einfaldaðan veruleika í kringum þá, persónugera hreyfingar í kringum formenn og jafnvel búa til formenn þar sem engir eru (t.d. var Birgitta um tíma í því hlutverki). Ég hef líka fylgst með hvernig formannskjör búa til hræðilegan ágreining og flokkadrætti og spillingu.

Hvernig var það með píratahreyfinguna, er ekki markmiðið að breyta kerfinu eða er markmiðið að láta kerfið breyta sér?

3 Likes

Ég hef miklar efasemdir um formannsembætti, og finnst alveg sérstaklega varasamt að veita einni manneskju umboð til að semja um “pólitísk hrossakaup” (óháð orðalaginu), ef það felur t.d. í sér samninga um ríkisstjórnarsamstarf.

1 Like

Eða bara “forman”, þar sem “man” er hvorugkynsorð sem hefur átt við manneskjur almennt, án tillits til kyns.

Of líkt George Forman. En án grins þá er þetta góð hugmynd að öðru leyti en því að “man” er hluti af femínískri hugtakanotkun hérlendis.

1 Like

@salvor: ein pæling. Þú segir “”ég upplifi einmitt að formannsleysið hafi leyft miklu fleiri og mismunandi pírötum að blómsta og láta til sín taka og líka að gera það sem mér finnst afar mikilvægt þ.e. að vera stundum ósammála og hafa mismunandi áherslur og stundum skyggja hver á annan. Mér finnst að með því móti verði lýðræðið best tryggt amk áður en er komið beint lýðræði.”

Mér leikur forvitni á að vita hvort að það sé endilega formanneskjuleysið sem leyfi mismunandi pírötum að blómstra og hvort og þá hvernig lýðræðislega kjörinn formanneskja komi í veg fyrir það?
Einnig hvort og þá hvernig formanneskja (sem er lýðræðislega kjörin og gegnir þeim hlutverkum sem @helgihg telur fram hér að ofan) dragi úr lýðræði í flokknum?

Ég er í megin dráttum sammála því sem þú segir að því leitinu til að það er mikilvægt að grasrótin fái að blómstra og lýðræðið sé sem mest en finnst einmitt þessar pælingar sem reifaðar eru í OP ekki draga úr því.

1 Like

Hvernig er “man” notað af femínistum?

Er það ekki bara “man segir” í staði fyrir “maður segir” ?

1 Like

Ég vil nú byrja á því að mótmæla þessum orðum: “Reynslan hefur hinsvegar leitt í ljós að það fyrirkomulag að starfa án formanns hvorki útrýmir né dreifir valdi og fyrirbyggir því ekki misbeitingu þess, heldur að reyndar geti áhrifin verið þveröfug.” Ég held að það sé einmitt lykillinn að því að grasrót Pírata hefur verið dugleg við stefnumótun og umræður, og fólk upplifir sig í hópi jafningja, að það er ekki flokkslegt stigveldi (e. hierarchy) sem litið er upp til. Þetta hefur ekki verið vandræðalaust, ég er sammála því, en þau vandamál þarf að mínu mati að leysa án þess að ganga gjörsamlega í björg hefðbundinnar stigveldisskiptingar í stjórnmálum með þeirri spillngu, valdabrölti og drulli sem fylgir óhjákvæmilega formlegum valdastólum sem einstaklingar berjast um, alltaf og allstaðar sbr. orð Salvarar hér að ofan.

Ég vil minna fólk hér á það, að nær allur erfiðasti núningur og deilur innan flokksins okkar snúast um eina raunverulega embættið á landsvísu sem hefur “for” forskeytið, þ.e.a.s. formann framkvæmdaráðs. Sama hefur gerst hvað varðar þingflokksformanninn. Í kringum það embætti hefur jaðrað við blóðsúthellingar. Þetta er einfaldlega óumflýjanlegt. Þar sem völd, eða skynjuð völd, eru tengd við stóla munu metnaðarfullir einstaklingar raða sér í kringum stólinn og berjast um hann. Þá mun flokksstarfið fara, hjá Pírötum eins og hjá öðrum, að snúast um fínu valdastólana. Við erum ekkert öðru vísi en aðrir hópar með þetta, nema síður sé ef marka má sjálfsskaðann sem við höfum framið í kringum embætti sem eiga engin formleg völd að hafa.

Ég vil taka hér upp umræðu um aðra valkosti til að leysa þau praktísku vandamál sem Helgi ber svo fagra von í brjósti að leysist í einu vetvangi með þessum valdastóli. Ég vil að við ræðum valkosti sem innihalda slembival, fjölskipun embætta með oddapersónum, óbeint val í embætti svo flokksstarfið fari ekki að snúast um þessa valdastóla. Ég held að nú sé sál flokksins okkar í húfi.

5 Likes

Það verður alltaf núningur, ég hlýt því að spyrja hvort það er ekki einmitt bezt að láta hann lenda á einni manneskju með titil sem byrjar á ‘for…’ frekar en að meinið dreyfi sér víðar? Það sem ég á við er að það sé einn aðili sem hægt er að tala við/draga til ábyrgðar. Það er óþægilegt, t.d. fyrir félögin úti á landi, að hafa engann fastann punkt til að beina sínum erindum til. Það þarf að bæta flæði í ljósi þess að kosningar nálgast :wink:
Formaður (konur eru líka menn) þarf ekki endilega að vera einhver yfirgnæfandi máttarstólpi. Það ætti að vera lítið mál að skipuleggja apparatið þannig að hann/hún sé í tiltölulega góðu sambandi við aðra í flokknum. Kosturinn sem ég sé ennfremur við að hafa einhvern í þessu embætti er að þá höfum við einstakling sem getur verið í vinnu við að sinna aðildarfélögum, ferðast um landið og notað viðkomandi til að hífa starfið upp.

1 Like

Bara svo það sé skýrt: við höfum val um hvort við ætlum að berjast um völd innan flokksins eða ekki. Með valdastóla mun flokkstarfið verða valdabarátta sem ekki yrði án þeirra.

Það er allskonar og hitt og þetta sem fólk ímyndar sér að formaður, eða einhver valdamanneskja muni gera. Ég hef engin, nákvæmlega engin rök séð hér að sú verði raunin. Ekkert af þessu er ekki auðleyst án valdastóla.

Af hverju gengur þá svona illa að leysa það?
Valdabarátta kemur ekki sjálfkrafa með tilurð embætta, veit um slatta af félögum þar sem fólk er miklu lengur í formanssæti en það óskar vegna þess að enginn er tilbúinn að taka það að sér :wink: Mín skoðun er allavega að þetta snýst frekar um hugsun/hugsjón sem félagið er stofnað um, kannski barnalegt, en ég hef ekki áhyggjur af þessu. Og ef skipulagið er þannig að þetta er ekki embætti með ægisvald yfir öllu af hverju ætti þá að vera einhver hrikaleg valdabarátta? Allt hefur sína kosti og galla, vandinn er að ákveða hvað við viljum (eitthvað sem píratar virðast oft eiga erfitt með)

1 Like

Ég er líka í fullt af félögum þar sem þarf að pína fólk til að vera í ábyrgðarstöðum. Stjórmálaflokkar eru allt annars eðlis. Þeir hafa, þegar vel gengur, raunveruleg völd og aðgang að raunverulegum peningum og raunverulegri fjölmiðlaathygli. Þetta eru gífurleg verðmæti og því mun slíkt starf ávallt lúta öðrum lögmálum en að reka áhugamannafélag um frímerkjasöfnun.

En já, það er barnaskapur að halda að valdabaráttan verði ekki gríðarlega hörð og óvægin ef um raunverulega valdastóla er að ræða þegar baráttan um formennsku í framkvæmdaráði, sem hefur nær engin raunveruleg pólitísk áhrif en örlítið af fjölmiðlaathygli og fjárráð verður svo illskeytt sem raun ber vitni.

Ef það eru svona svakalegir peningar og völd þá er það frekar eitthvað sem þarf að stilla af. Ef það er valdabarátta í framkvæmdaráði þá er það vegna valda og peninga, s.s. vandamálið er nú þegar til staðar og truflar starf framkvæmdaráð í nútíð og framtíð. Ef formaður er með skýrt afmarkað hlutverk og tiltölulega auðvellt að stoppa hann af þá ætti þetta ekki að vera svo mikið mál. Ef t.d. formaður má ekki vera á þingi? Strúktúrinn á pírötum er ekki að virka utan höfuðborgarsvæðisins, svo einfallt er það.

1 Like

@bjarkih Þú skrifar: “Formaður (konur eru líka menn)”. Til eru konur sem segjast vera menn. Vissulega. Þeim fækkar þó ört. Prófaðu “women are also men”, þá sérðu hversu einkennilegt þetta er. Barn síns tíma, úrelt.

@mordur Ég vil ekki ganga svo langt að segja að sál flokksins okkar sé í húfi en hallast að því að vera sammála þér og Salvöru. Mun fylgjast áfram með umræðunni hér.

@kristinelfa: Ég er bara með fullri virðingu ekki sammála þessari kenningu að menn séu bara karlmenn og konur ekki menn. Þetta er eitthvað sem ég vil gjarnan spjalla betur um, enda mikill áhugamaður um hvort tveggja íslensku og femínisma, en hvorugt er umræðuefnið hér, eins verðug og þau þó eru.

1 Like