Ekkert vitlaus hugmynd, en mér skilst á borgarfulltrúum að það sé búið að margskoða þetta, og að það sé einfaldlega ekki verðið sem fæli fólk frá strætó. Það sé miklu frekar það fyrsta sem fólki dettur í hug að laga vegna þess að lausnin við þeim meinta vanda virðist augljós miðað við aðrar umbætur.
Að mínu mati er stóri vandinn hugarfarið gagnvart strætó. Eini fjárhagslegi vandinn er sá að of fáir taka strætó, og of fáir taka strætó vegna þess að það er búið að gera svo lítið úr þjónustunni og svo mikið úr verðinu.
Hjól kosta peninga, bílar kostar peninga og fólk virðist ekkert kippa sér sérstaklega upp við það þótt vissulega sé af og til stungið upp á skattaafslætti fyrir hjól (sem er líka ágætis hugmynd). Samgöngur kosta, eðlilega, peninga. Vona að ég móðgi engan með að stinga upp á því, en mér sýnist óskin um ókeypis strætó vera byggð á því að strætó sé svo arfavondur kostur að hann eigi ekki að kosta neitt.
En málið er bara að strætó er bara fjandi fínn kostur.
Jafnvel þegar maður á börn. Jafnvel þegar maður vinnur í öðru sveitarfélagi. Það er bara grundvallarmisskilningur að það sé þessi þvílíka þraut og pína að fara í strætó, eða að hann sé alltaf seinn eða maður sé eilífð á leiðinni og geti ekkert gert á meðan. Ekkert af þessu er rétt. Þetta er ágætur kostur og auðvitað með kosti og galla eins og nákvæmlega hver annar og einasti ferðamáti nokkurs staðar, nokkurn tíma. En hvernig komst fólk að þeirri niðurstöðu að 480 kall á ferð frá miðbænum út í Hafnarfjörð væri of mikið? Hvernig fer þetta verðmat fram? Sorrí, en þetta er bara ekkert mikill peningur fyrir þjónustuna.
Við þurfum aðeins að hætta að setja strætó í samhengi við einhverja örbyrgð, eins og ef strætó sé bara fyrir fólk sem neyðist til að nota hann sökum fátæktar, fötlunar eða aldurs. Fólk með meðaltekjur ætti ekki að finna fyrir þessum kostnaði, og þau skilaboð þurfa aðeins að heyrast meira, frekar en að gefa fólki sem vel getur tekið strætó þá óverðskulduðu afsökun að hann sé of dýr. Fólk heldur jafnvel að það sé að taka fjárhagslega skynsamlega ákvörðun með því að velja einkabílinn fram yfir strætó, vegna þess að það er búið að tala þetta verð upp svo mikið. Strætó er bara ekkert dýr. Hann er hræódýr. Hættum bara að setja hann sjálfkrafa í samhengi við fátækt og örbyrgð.
Ég bý í túnunum, í 105, rétt hjá Gamla Sjónvarpshúsinu (rétt sunnan við Borgartúnið). Í morgun fór ég með krakkann minn til dagforeldris alla leið á útjaðar Reykjavíkur, lengst uppi í Árbæ - og ég meina hinum endanum á Árbæ. Eftir það kom ég við heima í 105, skilaði kerrunni og tók strætó áfram niður í miðbæ. Heildarkostnaður 480 kall, og ég var mættur klukkan 9 á Gráa Köttinn að fá mér egg og beikon, og ef þing væri að störfum hefði ég léttilega getað mætt á nefndarfund. Ég meira að segja missti af fyrri strætóinum sem ég ætlaði að taka, og hefði eflaust geta skilið kerruna eftir hjá dagforeldrinu frekar en að skila henni heim. Þetta gerði ég allt í strætó og vitiði hvað var erfiðast? Að koma sjálfum mér og krakkanum út úr húsi. Á leiðinni til dagforeldris spjallaði ég við strákinn, sem ég hefði ekki getað á einkabílnum, og á leiðinni til baka byrjaði ég að skrifa blaðagrein, sem ég hefði ekki heldur getað á einkabílnum. Ef ég hefði verið á leiðinni á nefndarfund hefði ég getað undirbúið mig betur báðar leiðirnar, eins og ég er reyndar vanur að gera á morgnana nema fyrir framan skrifborð.
Hvorki mínúta né króna fór til spillis. Þetta var ekkert mál og kostaði skít og kanil.
Strætó er hræódýr og fínn kostur sem er ágætur jafnvel þegar maður er í fínni vinnu og á börn.
Óvinsæla skoðun dagsins. Takk fyrir að hata mig ekki.